راه شهادت، راه حفظ دین است
عاقبت حق‌طلبی همین است
سیّدعلی، فرمانده نبرد است
نابودی صهیون علاج درد است

الله یا الله
نَصْرٌ مِن الله

***

حسین راه و مکتب ما بُوَد
هیأت کلید فتح دنیا بُوَد
مقصد ما« مسجد الاقصی» بُوَد
وقت ظهور «حجت الله» بُوَد

الله یا الله
نَصْرٌ مِن الله

ای قصّه‌ی شورانگیز
ای عشق غرورآمیز
از خون شهیدانت
این خاک شده لبریز

ای خاک سبو
ای وادی نور
ایرانِ حسین
ایرانِ غیور

ای حافظ مکتب قرآن
ای خانه‌ی حضرت سلطان
من دوستت دارم، ای خاک
حُبُّ الْوَطَن مِنَ الایمان

زیر علم ارباب
ما یک‌دل و یک‌رنگیم
با کفر نمی‌سازیم
با ظلم می‌جنگیم

اَلْمَوت لِاسرائیل
اَلْمَوت لِامریکا

لَبَّیک یا حِیدَر
لَبَّیک یا زَهرا

***

ای ناب‌ترین مفهوم
دور از تو نگاه شوم
ای مرز پُرآوازه
ای مقتدر مظلوم

مِلک نبوی
مُلک علوی
ایران حسین
ایران قوی

بارانی و هم دمِ توفان
ایرانی و بیشه‌ی شیران
من دوستَت دارم ای خاک
حُبُّ الْوَطَن مِنَ الایمان

ما موج خروشانیم
از سنگ نمی‌ترسیم
ما ملّت ایرانیم
از جنگ نمی‌ترسیم

اَلْمَوت لِاسرائیل
اَلْمَوت لِامریکا

لَبَّیک یا حِیدَر
لَبَّیک یا زَهرا

به فدای شورش عزای تو
به فدای نور خیمه‌های تو
چه خدایی در رگ تو جاری بود
که نشد فاش، سرّ خون‌بهای تو

یا حسین ثارالله، به فدایت جانا
به خدا بخشیدی، همه‌ی هستت را
و خدا خود آمد، به دل قربانگاه
که به تو برگردیم، همه «إِنّا لله»

تو جگرگوشه‌ی رسول الله
به تو وابسته دین پیغمبر
ز تو پاینده گردش عالم
به کف تو اراده‌ی محشر

اگر عشّاق بی‌قرارت را
بپذیری دمی به درگاهت
همه قالب تهی کنند از شوق
اگر آید ز در علی‌اکبر

به مژگان سیه کردی
هزاران رخنه در دینم
بیا کز چشم بیمارت
هزاران غم برچینم

سر خم می را کمی واکنید
مرا مست فرزند زهرا کنید
سرم را به ضربت مداوا کنید
تنم را ز غم «عِرْبَاً عِرْبَا» کنید

به فرمان مولا، به فرمان پیر
أَمیری حُسَیْنٌ وَ نِعْمَ الأَمیر

***

به فدای خادمان دربارت
به فدای خاک پای زوارت
به فدای لشگر علمدارت
که می‌آیند اربعین به دیدارت

همه عالم محوِ، سپه ثارَالله
همگی جان برکف، به ره ثارالله
شده هر کس عاشق، ز غمت می‌نوشد
تا ابد خون تو، به رگش می‌جوشد

تو تجلّی غیرت اللهی
که رسید ارث تو به فرزندت
همه چشم‌انتظار روزی که
برسد وعده‌ی خداوندت

قدم اوّل قیامش را
دم «بیت‌ الحرام» بردارد
که بیاید برای خون‌خواهی
علم انتقام بردارد

یَاحْسِین یا أَبا عَبْدِالله
یَاحْسِین یا أَبا عَبْدِالله

مرا عهدی است با جانان
که تا جان در بدن دارم
هواداران کویش را
چو جان خویشتن دارم

اگر رقص گیسو بگوید بمان
اشارات ابرو بگوید بمان
ازین‌سو و آن‌سو بگوید بمان
بمانم اگر او بگوید بمان
بمیرم اگر او بگوید بمیر

أَمیری حُسَینٌ وَ نِعْمَ الأَمیر