برا چی سرگردونی امشب
برا چی دلواپسی؟
اگه به موقع راه بیفتی
به موقع هم میرسی

سربازای
حسین آماد‌ن
چشم به راه
تو ایستادن

به حول و قوه‌ی الهی
ان‌شاالله
یار اباعبداللهی
شهید راه کربلایی
ماشاالله
به تو مجاهد ولایی

لاحول ولا قوة الا بالله
جانم به تو سرباز اباعبدلله

***

علم بذارید روی شونه
محرّم از راه رسید
بیاید و پیرهن مشکیارو
نشون زهرا بدید

هرچی خیره
در این خونس
دل بی‌روضه
مثه ویرونس

بگو «ألا یا أهلَ العالم»
عالم میشه
موقوفه‌ی ماه محرّم
آماده میشه دل تو این راه
بر پا میشه
حکومت بقیة‌الله

لاحول ولا قوة الا بالله
ای زائر حج کربلا بسم‌الله

شاعر: کربلایی حمید رمی

فریاد زد مکبّر صحنین کربلا
ماه محرّم آمده؛ قد قامت العزا

«قد قامت العزا» همگی پا شدند و بعد
امّا یکی‌یکی همگی تا شدند و بعد

«قد قامت العزا» قد مادر شکسته‌تر
قد علی و قد پیمبر شکسته‌تر

صف‌های گریه دور و بر عرش بسته شد
حتی خدا هم از غم او دل شکسته شد

«تکبیرة الحسین» که احرام او شکست
وای استخوان سینه و اندام او شکست

«تکبیرة الحسین» دو رکعت نماز کرد
اما همین که رو به رسول حجاز کرد

باران سنگ صورت او را ملول کرد
از هر طرف که سنگ زدندش قبول کرد

الله اکبر! آه! که آبش نداده‌اند
یک جرعه هم به طفل ربابش نداده‌اند

الله اکبر! آه! که نیت نموده‌اند
در قتلگاه چیست که قسمت نموده‌اند؟

«یا ایها الصلاة» نمازش شکست وای!
صد بار شمر بر سر سینه نشست وای!

«یا ایها الصلاة» رکوع عمود چیست؟
در جمع خیمه غارت بود و نبود چیست؟

«یا ایها الصلاة» شب اوّل است این
تازه شروع یک کمی از مقتل است این

«یا ایها الصلاة» بگو عازمم کنند
امشب دوباره گریه کن مسلمم کنند

هرچی دارم از عنایت توئه
به خودت قسم که این باورمه
بذار آخرین نفس بگم حسین
اگه این محرّم آخرمه

من به درد تو نخوردم، حیف شد
روزای عمرو شمردم، حیف شد
عاشوراهای زیادی دیدم
پس چرا برات نمردم؟ حیف شد

حیاتی حسین
مماتی حسین
تو‌ کشتی امن
نجاتی حسین

***

همه ترس زندگیم از اینه که
که به کار تو نیام آخرشم
من کی باشم که بگم نوکرتم
نوکر تو جونه من نوکرشم

جز غمت هیچی تو عالم خوب نیست
بی تو روز و ماه و سالم خوب نیست
من میام تو روضه‌ها زنده بشم
غیر از اینجا هیچ جا حالم خوب نیست

حیاتی حسین/مماتی حسین
تو‌ کشتی امن نجاتی حسین

***

اونی که راه و نشون میده تویی
اونی که راهشو گم کرده، منم
حرمت اونقدرام دور نیستش
اگه من یه سر به قلبم بزنم

نامه دلتنگیامو باز کن
بیا راه کربلامو باز کن
دم مردن چشممو می‌بندم
به روی خودت چشامو باز کن

حیاتی حسین
مماتی حسین
تو‌ کشتی امن
نجاتی حسین

شاعر: کربلایی محمد رسولی

خنده و شادى بس است، رزق مرا غم كنيد
سينه‌زنان مى‌رسند، نوحه دمادم كنيد

روضه كه هرجا به پاست،مركز دارالشّفاست
خيل مريض آمدند،چاى عزا دم كنيد

درك شب قدر را شام غريبان دهند
از رمضان مانده ها؛ رو به محرّم كنيد

اي باب رحمت همه دنيا؛ سلام عليكم
اي نور چشم حضرت زهرا؛ سلام عليكم

***

اشكِ براى حسين، ضامن غفران شود
روضه در توبه را مشق به آدم كنيد

بر علَمش قدسيان عرض ادب مى كنند
اين علَم كبرياست؛ هان! همه سر خم كنيد

خيرالعمل گريه است، حىّ على كربلا
قبله‌نما بشكنيد، سجده به پرچم كنيد

اي كشتي نجات من آقا؛ سلام عليكم
اي نور چشم حضرت زهرا؛ سلام عليكم

***

صاحب عزا زينب است،كاش شريكش شويم
خاك غم يار را ، بر سر ما هم كنيد

ريخت به هم محضرش،گم شده انگشترش
جستجويش از دلِ ، «سوره مريم» كنيد

آمده «خيرالنساء»، پس چه شد اين بوريا؟!
پيكر صد پاره را، زود منظّم كنيد

اي كشته فتاده به هامون؛ سلام عليكم
اي صيد دست و پا زده در خون؛ سلام عليكم

شاعر: سیدمحمدرضا حسینی