اگه راهم دوره، دلم اما پر نوره، از نور گنبد
دل من پر زد یار، صبرم سر اومد یار، کی میرم مشهد
آخه هم صحبت میخوام، یه کنج خلوت میخوام، گریه بشم ببارم
غصه از یادم میره، دلم آروم میگیره، پا تو حرم می ذارم
جونم، ای جونم آقا، بی تو سرگردونم آقا
خوش بخت دو دنیام، که آقام آقای بهشته
کی فکر بهشتم، حرمش صد تای بهشته
چه سبک بالم، چه خوش احوالم، تو سرای حضرت سلطان
زائر و خادم، روز و شب دائم، همه گرم ذکر رضا جان
بی تو خیلی بیچاره ام، زندگیمو از تو دارم
جونم، ای جونم آقا، بی تو سرگردونم آقا
باز اَمونم دادی، سر و سامونم دادی، ای مهربون یار
شب میلاد اومد، دل تنگ من پر زد، از شوق دیدار
سفره‌ی دل وا کردم، یه جایی پیدا کردم، گوشه‌ی صحن و سرات
یه بغل اشک و آهم، باز آوردم همراهم، درد و دلامو برات
ماه و خورشیدم آقا، آخرین امیدم آقا
جونم، ای جونم آقا، بی تو سرگردونم آقا
صحنت خونمونه، جایی مثل خونه نمیشه
آغوش تو واکن، به روی من مثل همیشه
سحر اومد باز، خبر اومد باز، که شلوغه پنجره فولاد
همه حیرونن، همه گریونن، یه مریض و آقا شفا داد
چشمام، خیس بارونه، می زنه نقاره خونه
جونم، ای جونم آقا، بی تو سرگردونم آقا

هیچ شب تولدی برای من
شبیه شب تولد تو نیست
مهربون تر از تو پیدا نمیشه
هیچ کسی مثل تو جز خود تو نیست

شب تولدت اضافه شد به عمر عشق،یه سال دیگه
اصن حال دلم روبرو گنبد شماست،یه حال دیگه
همونقدی که من دوست دارم دوسم داری؟ سواله دیگه

امام رضای خودمی
بذار به چشمم قدمی
گم شدم از بچگیام
تویی که صاحب دل گمشدمی

زندگی فقط یه لحظه‌اس برا من
لحظه‌ی گذشتن از پل سلام
هر دفه تجربه کردم و دیدم
مهربونی تو حسیه برام

آره همه غمای عالم از دلم میره،تا روبروتم
فدای تو که توی حرمت عبادته،حتی سکوتم
فقط تو حرم تو از زمین جدا میشم،توی قنوتم

شاه خراسان منی
امام رضا جان منی
بذار معرفی کنم
منم ملازم و تو سلطان منی

سرّ توحید احمدی این است، که علی را فقط خطاب کند
عرصه‌‌ی جنگ هم که تنگ شود، روی حیدر فقط حساب کند
آی مرحب برو کنار بایست، هدف انگار کندن در نیست
شیر حق این چنین که می‌غرّد، آمده قلعه را خراب کند
علی علی حیدر، علی علی حیدر
روح انگار روح تازه گرفت ، آمد از فاطمه اجازه گرفت
تا که در عرش ، عکسِ حیدر را، درِ قلعه به دست، قاب کند
علی علی حیدر، علی علی حیدر

کویرم! گرفتارِ گرداب نیل
خرابم! چنان کعبه قبل از خلیل
منم! سنگِ راهِ همیشه ذلیل
خلاصه فقیرم! دچارم! علیل!

رضا جان! دخیلم! دخیلم! دخیل!

برای تو باید که همواره گفت
مسمط، قصیده، غزل‌واره گفت
از اعجاز تو بانگ نقاره گفت
شنیدم که یک لال، یک‌باره گفت:

رضا جان! دخیلم! دخیلم! دخیل!

بدل شد به کابوس رویای من
تباه است امروز و فردای من
دگر نا نمانده‌ست در نای من
بریدند از من اطبای من...

رضا جان! دخیلم! دخیلم! دخیل

من از راه دور و دراز آمدم
پر از سوز و ساز و نیاز آمدم
به دیدارت ای چاره‌ساز، آمدم
برای همین حرف، باز آمدم:

رضا جان! دخیلم! دخیلم! دخیل

بنازم! امیر امیران تویی
بنازم! خروش دلیران تویی
بنازم! سُکان‌دار ایران تویی
بنازم! که حج فقیران تویی

رضا جان! دخیلم! دخیلم! دخیل

اگر شوق بودی اگر آرزو
اگر با مصیبت شدی رو‌به‌رو
اگر استخوان داشتی در گلو
به من مادرم گفت این را بگو:

رضا جان! دخیلم! دخیلم! دخیل

بیا بگذر از خیر درد و دوا
نمی‌خواهم آقا پس از این شفا
بیا حل مکن مشکلات مرا
فقط کربلا... کربلا... کربلا...

رضا جان! دخیلم! دخیلم! دخیل

اگر پست، مانند خار و خسم
مگو من حساب تو را می‌رسم
به آن مادر مهربانت قسم
مبادا برانی مرا، بی‌کسم!

رضا جان! دخیلم! دخیلم! دخیل

گدایان! اگر با هزاران امید
اگر رو سیاه و اگر مو سپید
به مشهد پی حاجتی آمدید
به زهرای اطهر توسل کنید

به زهرا دخیلم! دخیلم! دخیل

گفتم به عارفی که گدایی کجا کنم
گفتا برو به طوس بگو یا ابالجواد

مولا مولا مولا علی مولا مولا

ای نقطه باء بسم الله الرحمن الرحیم
ای معنی آیه به آیه قرآن کریم
تویی از اوّل تا آخر راه مستقیم

إِهْدِنَا الصِّراط، نور کائنات
سرّ ممکنات، مبدأ حیات
مقصد ممات، سجده بردن بر نامت از واجبات

مولا مولا مولا؛ عروة‌الوثقی علی
مولا مولا مولا؛ لا فَتی الّا علی
مولا مولا مولا؛ مظهر العجائبی تو یا مرتضی علی

***
ای روشنی‌ بخش شب ای خورشید صبح سپید
ای هم صدای خدا هم کلام الله مجید
مَنْ أَحَبَّکَ یا مولا فَهو سَعید

ای خدا خصال، ای نبی جلال
نفس «ذوالجلال»، حیّ لایَموت
نور لایزال، تو خداوند عشقی ای بی ‌مثال

مولا مولا مولا؛ فارِسِ الهَیْجا علی
مولا مولا مولا؛ غالِبُ الأَعداء علی
مولا مولا مولا؛ صاحب قشنگ‌ترین ایوان طلا علی

ای امیر مستان
جان جان جانان
قیّم رسولان

ای تو نور مطلق
پهلوون خندق
حقّی و «مَعَ الحَق»

ای یدالله فوق ایدیهم ولی کردگار
سلطنت دار جهان ای عابد شب زنده دار
تا ابد این جمله شد سر لوحه لیل و نهار
لا فتی الّا علی لا سیف الّا ذوالفقار

والی و والا؛ علی‌ علی ‌علی
عالی و اعلا؛ علی‌ علی ‌علی
یا علی مولا؛ علی‌ علی ‌علی

***

مرد مرد مردی
شیر هر نبردی
منحصر به فردی

بشر یا خدایی؟
ندیدم که جایی
از خدا جدایی

ای سراپای تو تصویر سراپای خدا
با تو هر کس آشنا شد با خدا شد آشنا
بین قاب قلب عشّاق تو شد حک با طلا
لا حرم الا نجف لا عشق الا مرتضی

غالب العدا؛ علی علی علی
دلبر دلها؛ علی علی علی
یا علی مولا؛ علی علی علی

***

ایها الامیری
شاه بی‌نظیری
دستمو می‌گیری

دارم از ولادت
عمریه ارادت
من به خونوادت

از زیارتنامه تو میره دل‌ها کربلا
چه مراعات نظیریه نجف با کربلا
می‌خونم پای پیاده از نجف تا کربلا
لا صفا الّا حرم لا مروه الّا کربلا