از همه‌جا رونده نمی‌خوای؟!
زائر جامونده نمی‌خوای؟!
دعوتیات الان تو راهن
مهمون ناخونده نمی‌خوای؟!

من از اونا که اومدن کمتر دوست نداشتم
آخرین بار دم حرم قلبم رو جا گذاشتم

تو این شبا آوارم
ندیده دوست دارم

بیام یا نیام؛ بگم یا نگم
خودت می‌دونی پریشون و خسته‌دلم
نشد که بشه؛ هر دری که زدم
میشه که به روم نیاری شکسته‌دلم؟!

حبیبی حسین
حبیبی حسین
حبیبی حسین؛ حبیبی؛ حبیبی حسین

***

دلم گرفته روم سیاهه
جای نفس تو سینم آهه
کرب‌و‌بلا آخر دنیاس
کرب‌و‌بلا اوّل راهه

یه روزی کاش بیام پیشت وقتی دنیا دو روزه
من جامونده از حرم باید دلم بسوزه

من و غم و دلشوره
کی گفته حرم دوره؟!

چه قصّه‌ایه؛ تو داغ تو که
فراق تو بیشترم کرد حرارتمو
مگه نمیگن؛ که دل حرمه
همین‌جوری‌ام قبول کن زیارتمو

حبیبی حسین
حبیبی حسین
حبیبی حسین؛ حبیبی؛ حبیبی حسین