کسی که با اصالته؛ گدای با ارادته
کسی که اهل روضه و زیارته
تو جانمازشم همیشه مهر تربته
کسی که عاشق تو و اسیر خونوادته
رفیق خونوادشه
تمومه دلخوشیش زندگی سادشه
صداقتش زبونزده
تو خونه اخم روی صورتش نیومده
کسی که عاشق تو باشه؛ با محبّته
یادت نره رفیق زیر دینیا!
یه کاری کن بگن
دنیا قشنگتره
با امام حسینیا
***
حکایته دلای روشنه
اصن چه فرقی میکنه که مرده یا زنه
کسی که اهل روضه رفتنه
سرش بره زیر قولش نمیزنه
همون که تا میگن حسین؛ دلش میلرزه؛ میشکنه
دل کسی رو بشکنه؟ غیر ممکنه؛ محاله
مثل اشک چشم بعد روضهی عطش زلاله
نون سفرشم اگر چه کم، حلاله
شایدم بگم که کربلا نرفته خیلی ساله
صورتش نمیگه امّا تو دلش قیامته
کسی که عاشق تو باشه؛ با محبّته
یادت نره رفیق زیر دینیا!
یه کاری کن بگن
دنیا قشنگتره
با امام حسینیا
***
کسی که گریه میکنه برات، دلش شبیه آسمونه
به هرکسی بتونه؛ یه خیری میرسونه
کسی که روضههای شام و کوفه رو بدونه
با بچّهها رفیقه؛ یتیم نوازه؛ مهربونه
تو زندگی همیشه خط قرمزش، زخمزبونه
کسی که دل سپردهی رقیّته، با محبّته
یادت نره رفیق زیر دینیا!
یه کاری کن بگن
دنیا قشنگتره
با امام حسینیا
***
کسی که گریه میکنه برا غم عزیز فاطمه
محرّما پلاک خونشون یه پرچمه
برای زخم مونده روی قلب خسته مرهمه
برا دل شکسته همدمه
کسی که گریه میکنه برای اسطورهی ادب
الگوی وفا، برای آخرین امید دلشکستهها
پناه خستهها، کسی که گریه میکنه
برای غربت امیر علقمه، اوّل از همه مودّبه
یادت نره رفیق زیر دینیا
یه کاری کن بگن
دنیا قشنگ تره
با امام حسینیا