تا این دلم توصحن تو آرومه
محتاجتم یا حضرت معصومه
هر چه شیعه‌س تو کشور ایران
مدیون به خواهر سلطان
تو از جنس ضامن آهویی
یه دنیا زائر تو صحنت داری
عجب پانویی
هر کس که از صحن عقیقت رد شد
بایک نگاهت زائر مشهد شد
دل سائل شد از این کرم تو
خونه‌ش شد دم حرم تو
تویی میوه‌ی دل پیغمبر
برای شیعه تویی ای بانو
شفیع محشر
داری شما چه مرقد زیبایی
باگنبد و گلدسته‌ی زهرایی
تو صحن تو نخ همه دلها
بسته شد به چادر زهرا
با این دلتنگیم دوباره تا کن
بی‌بی معصومه برا من امشب
حرم امضا کن

زچهار سوی عالم نظرم سوی نجف هست
که ملاک حق و باطل به ترازوی نجف هست
صلوات حق بر آن کس که ثنا گوی نجف هست
به خدا که قبله ی عشق خم ابروی نجف هست

شهدالله و رسول الله که فقط علی ولی الله

بجز از علی که باشد به کلام وحی کاتب
بجز از علی که گردد به تمام کفر غالب
به خدا که حب او را ز بشر خداست طالب
بجز از علی که آرد پسری ابوالعجائب

شهد الله و رسول الله که فقط علی ولی الله

علی آنکه بندگی را به فرشته یاد داده
علی آنکه برگ بخشش به صف معاد داده
علی آنکه در نمازش صدقه زیاد داده
دل و دین و عقل و هوشم همه را به باد داده

شهدالله و رسول الله که فقط علی ولی الله

تو چه گوهری زمین را تو چه اختری سما را
که به یک نظر ربودی دل و جان ماسوی را
که بجز خدا نداند جبروت مرتضی را
به علی شناختم من به خدا قسم خدا را

شهد الله و رسول الله که فقط علی ولی الله

شب کویر، شبی ساکت است و رازآلود
شب ستاره شدن زیر آسمان کبود

شب کویر، سراپا نوازش است و سکوت
شب سفر، شب رفتن ز خاک تا ملکوت

شب کویر چه یک ‌دست و صاف و تاریک است
خدا چقدر به ما در کویر نزدیک است

شب کویر شب قصه‌های دور و دراز
شب رها شدن آبشار راز و نیاز

خوش است اگر که در این آبشار، گم باشی
علی الخصوص اگر در کویر قم باشی

کویر قم که پر از عطر مهربانی‌هاست
قرارگاه و قدمگاه جمکرانی‌هاست

کویر قم که پر از آفتاب شد سبدش
به نام حضرت معصومه مهر شد سندش

مشام دشت پر از عطر و بوی گندم شد
قطار خاطره با شوق وارد قم شد

به قم رسیدم و دیدم که آسمان ابری‌ست
که کار این دل ابری همیشه بی‌صبری‌ست

نگاه کردم و دیدم که صحن غوغا شد
گل محمدی بوستان جان وا شد

فضای صحن پر از رنگ و بوی مشهد شد
لبالب از نفس حضرت محمد شد

لبالب از نفحات بهشت بود حرم
پر از شکوفه و اردیبهشت بود حرم

شب کویر پر از نور شد پر از مهتاب
امام گل به نماز ایستاد در محراب

پر از ترانه پر از گل پر از سخن بودم
خسی که در دل میقات بود، من بودم

پس از زیارت بانوی مهربان کویر
وداع کردم از این خاک، خاک دامن‌گیر

قطار خاطره از دشت‌ها گذشت و گذشت
رسید صبح به مشهد، درست ساعت هشت

هوای گنبد و گلدسته آسمانی بود
پگاه، مست صدای کریم‌خانی بود

صدای «آمدم ای شاه» بود و عطر حضور
حضور آن همه عاشق حضور آن همه نور

شب کویر شبی ساکت است و رازآلود
شب ستاره شدن زیر آسمان کبود

جان جان جان جانان رضا جانم
ماه ماه ماه تابان رضاجانم
ذکر مردم خراسان رضا جانم
ای قربون حرم بی مثال تو
رفته به فاطمه همه خصال تو
شوکت و جلال تو، عصمت و جمال تو
اظهر و من الشمه / نور لایزال تو
بدون یاد تو دنیا حرومه، زائرهات، مولا تی، معصومه
میان زیارت زهرا تمومه، زائرهات ، مولاتی، معصومه

عالمی به زیر ایوونت، پناهنده
غم رو می بری تو از دنیا، با یه خنده
تا برادر توسلطانه، منم بنده
بامژگانش یه روزی میزنه جارو
از حرم تا حرم و نوکرت بانو
ای به درد من دارو، عشق ضامن آهو
بهشته حریم تو، به جنت زده پهلو
تو زینب علی موسی الرضایی، مولاتی، مولاتی، معصومه
برات کرب و بلاهای مایی، مولاتی، مولاتی، معصومه

اي باد و تيغ ابرو دل برده اي به غارت
مي لرزد آسمان از هو هوي ذوالفقارت
اي بانگ موج دريا اي قرش دليران
اي در کمند مشتت غوغاي شرزه شيران
از گوشه نگاهت باران و باد و طوفان
لرزه بر افکني دشت نبرد و ميدان

تنها تر از هميشه بر تارک شهامت
محشر نموده تيغت اي هيبتت قيامت
پاشيده دشمن از هم از گام استوارت
مي لرزد آسمان از هوهوي ذوالفقارت

از رعد فاطميت از برق حيدريت
پيچيده در دوعالم وصف دلاوريت
ميدان دخيل بسته بر نام آخر حق
هنگام رزمت آيد الله اکبر حق
در اوج مرد و مردي کس نيست در کنارت
مي لرزد آسمان از هوهوي ذوالفقارت

چشمش قيامت افروز ديوانه کرده مارا
جبريل مي سرايد آواي لافتا را
عباس قد کشيده در زير دست حيدر
دل مي برد ابالفضل با ضرب شست حيدر
با هر تپش به راهت زهراست بي قرارت
مي لرزد آسمان از هوهوي ذوالفقارت