أَ أَدْخُلُ یا رَسولَ الله؟!
أَ أَدْخُلُ یا أَمینَ الله؟!
أَ أَدْخُلُ یا عِصْمَتَ الله؟!
یا ثارَالله

کوچه را واکنید؛ عزادارن عشق
دل مصفّا کنید؛ زیر باران عشق

شوریده شو از اوّل
با خط‌به‌خط مقتل
دعوت کن از امامت
صاحب‌عزا تفضّل

طلب کن رخصتی
از اولاد رسول
رسیدی تا حرم
بخوان «اذن دخول»

اندک اندک، اندک‌اندک جمع مستان می‌رسند
اندک اندک، اندک‌اندک حق‌پرستان می‌رسند

کجا این کاروان محمل‌ به‌ محمل
شتابان می‌رود منز‌ل‌ به‌ منزل
آه! امان ای دل!
آه! امان ای دل!

این چه حالیست که در سینه نهان است
آن چه حاجت به بیان نیست، عیان است!
دل لیلا، چشم زینب
به حسینش نگران است!

***

اندک اندک، دل‌نوازان، نازنازان می‌رسند
اندک اندک، گل‌عذاران از گلستان می‌رسند

رسیدن به‌خیر ای خورشید و ای ماه!
رسیدن به‌خیر ای مردان این راه!
فی امان الله!
فی امان الله!

ای علم کرده در این خاک بلا‌ خیمه‌ی ایمان
آیه‌هایت همه در حال نزولند چو قرآن
چشم بد دور، چشم بد دور
از این پرده‌نشینان!

پرچم سلطنت افتاد کیان را ز کیان
سلطنت، سلطنت توست که پاینده لواست

نه به‌جا ماند ستمگر، نه بقا کرد ستم
ظلم از دست شد و پایه‌ی مظلوم به‌جاست

زنده را زنده نخوانند که مرگ از پی اوست
بلکه زنده‌است شهیدی که حیاتش ز قفاست

دشمنت کشت ولی نور تو خاموش نشد
آری آن جلوه که فانی نشود، نور خداست

نوحه شب دوّم

ای داد، ای داد
طبل عزا مرثیه را دم داد
قافله‌ی گریه به راه افتاد
صاحب عزا مهدی موعود است
صاحب مجلس به سلامت باد

این همه اشک و آه
روضه‌ی قتلگاه
گرم نگاه کیست؟!
حسین است

بیرق این قیام
پرچم انتقام
دست سپاه کیست؟!
حسین است

أَسْرارُ الشِّفاء فی تُربَتِه
آیاتُ البُکاء فی غُربَتِه
أَحْیانَا الحُسَین بِمُهْجَتِه

***

ارباب، آمد
بوی خوش مُشک و گلاب آمد
کودک دلبند رباب آمد
ساقی طفلان حسین از راه
با دو، سه‌تا مشک پُر آب آمد

لشگر کوفیان
آمده بی‌امان
آخر این سفر
رسیده

فاجعه‌ی شکست
دلهره آورست
رنگ سه‌ساله‌ای
پریده

غوغایی شده، به نینوا
بین این همه، سر و صدا
زینب آمده، به کربلا
ارباب غریب، خوش آمدی

چنان می‌گريم
من از سوز دل
كه پای ناقه
بماند به گِل

كه می‌ترسم، تو را از من بگيرد دشمن
كه می‌ميرم، اگر از تو جدا باشم من

وعده‌گاه خورشيد و ماه
عصر عاشورا قتلگاه

***

فدايت خواهر
بيا برگرديم
به جان مادر
بيا برگرديم

رقيّه گريد و گويد كجاييم عمّه
چه می‌شد ما به مهمانی نياييم عمّه

***

نگاه اصغر
چه معصومانه!
كنار مادر
گل و ريحانه!

دل من از تماشايش نمی‌گردد سير
گمانم حرمله او را بگيرد از تير

وعده‌گاه خورشيد و ماه
عصر عاشورا قتلگاه

***

اگر تقدير است
پريشان باشم
شريك داغ
عزيزان باشم

دعا كن زينبت اينجا نيفتد از پا
تو را در بين دشمنها نبينم تنها

وعده‌گاه خورشيد و ماه
عصر عاشورا قتلگاه

بوی بهشت می‌وزد از کربلای تو
ای کشته‌ای که جان دو عالم فدای تو

مظلوم، حسین
مغموم، حسین
بی‌کس، حسین
تنها، حسین
شهید، حسین
غریب، حسین
عطشان، حسین
عریان، حسین

أَبی عَبْدِالله
یکه و تنها، «أَبی عَبْدِالله»
ظهر عاشورا، «أَبی عَبْدِالله»
در صف اعدا، «أَبی عَبْدِالله»
«مَهْلاً مَهْلا»، «أَبی عَبْدِالله»
«یَابْنَ الزَّهرا»، «أَبی عَبْدِالله»
یاری نما، «أَبی عَبْدِالله»
رهبر ما، «أَبی عَبْدِالله»
ما را رسان، «أَبی عَبْدِالله»
به کربلا، «أَبی عَبْدِالله»

کاروان نور
کاروان شاه
کاروان عشق
می‌رسد از راه
حضرت خورشید
لشکری از ماه
همه دلداده
همگی دلخواه
همه پروانه
گِرد ثارالله
کربلا گردد
حرم الله

حسین، حسین

برمشامم می‌رسد
لحظه بوی کربلا

أَلْمَوت أَوْلی مِنْ رُکوبِ العاری
«یَابْنَ الْحَسن» من آمدم به یاری
أَلْمَوت أَوْلی مِنْ رُکوبِ العاری
در راه تو سر می‌دهیم؟ آری!
أَلْمَوت أَوْلی مِنْ رُکوبِ العاری
هرگز نخواهم داد تن به خواری
أَلْمَوت أَوْلی مِنْ رُکوبِ العاری

این بانگ «هَلْ مِنْ ناصِر» است
ایران سراپا حاضر است
فردا به امید خدا
پایان قوم کافر است

«نَحْنُ ناصِرُ الوَلی»؛ حیدر، حیدر
هر کداممان یلیم؛ حیدر، حیدر
در میان معرکه، می‌زنیم نعره که
«یا مُظهِرَ الْعَجائِب» و «یا مُرْتَضی علی»
«یا قاهِرَ الْعَدُو»، «یا والی الوَلی»
«یا مُرْتَضی علی»، «یا مُرْتَضی علی»

***

نَحْنُ جُنودُکَ بَقیَةَ الله
فتح بزرگ است انتهای این راه
نَحْنُ جُنودُکَ بَقیَةَ الله
ما دست دشمن می‌کنیم کوتاه
نَحْنُ جُنودُکَ بَقیَةَ الله
او را ز پا درآوریم والله
نَحْنُ جُنودُکَ بَقیَةَ الله

وقت نبرد آخر است
دست خدا با حیدر است
ای قوم صهیون ذکر ما
فریاد «خیبر، خیبر» است

«أَلْفَرار أَلْفَرار»؛ حیدر حیدر
حیدر است و کارزار؛ حیدر حیدر
ای گروه ظالمان، این خط و این نشان
بیچاره می‌شوید؛ به یک چرخ ذوالفقار

اون‌ که با پای دلش مسافره
می‌مونه ولی همیشه زائره
وقتی کار دست امام حسین باشه
یکی باید بمونه؛ یکی بره

دلتنگیو غنیمت بدون
این حالو یه نعمت بدون
روضه‌ها قبّه‌ی دوّمه
هر لحظه‌شو زیارت بدون

سلام بده به پرچم
تعظیم کن به این غم
بیا دلو حرم کن
مُحرم‌ شو با محرّم

سلام بر حسین
سلام بر محرّم
سلام بر حسین
سلام بر محرّم

***

توی دنیائیه که گرم همهمس
همیشه سر‌ و صداش یه عالمس
یه امام حسین دارم؛ عاشقشم!
قربونش برم که معشوق همس

اگه خدا لیاقت بده
حسین منو خجالت بده
این شبا رو می‌افتم به پاش
تذکره‌ی زیارت بده

پس کجان وامونده‌ها؟
از همه‌‌جا رونده‌ها!
اومده دست بگیره
حسین جامونده‌ها

سلام بر حسین
سلام بر محرّم
سلام بر حسین
سلام بر محرّم