هرشب جمعه ذکر سلام روبه قبله گفتم
وقتی نگاهم به آسمونه؛ یادت میوفتم

آسمون به زمین اومد
وقتی از ذوالجناح افتادی
استغاثه کردی، وایسادی
ناله «واغربت» سر دادی

اسب بی‌صاحبت اومده خیمه
یک صدا ضجّه ناله شده خیمه
وای حسین کشته شد با لب عطشان
وای حسین کشته شد با تن عریان

وای حسین؛ وای حسین؛ وای حسین؛ ای وای

***

هرشب جمعه با روضه‌هات دلم راهی میشه
وقتی به خورشید نگاه کنم، یادتم همیشه

آسمون به زمین اومد
زیر نور آفتاب افتادی
توی گرما تشنه جون دادی
دشمنت شد سرگرم شادی

واژگون زین و یالش پر‌از خونه
اسب بی‌راکبت روضه می‌خونه
وای حسین کشته شد با لب عطشان
وای حسین کشته شد با تن عریان

وای حسین؛ وای حسین؛ وای حسین؛ ای وای

شاعر: محسن جعفری‌فرد

ای که در پیکر خونین شریعت، جانی
جان فدای تو که هم جانی و هم جانانی
کشتۀ راه خدا، سید و شاه شهدا
افتخار بشر و تاج سر انسانی

جانی و جانانی؛ یا اباعبدالله
نام جاویدانی؛ یا اباعبدالله
مظهر ایمانی؛ یا اباعبدالله

***

کربلا بود منای تو و یک روزه نمود
عید قربان تو هفتاد‌ودو تن قربانی
سر تو بر سر نی، خواند از آن، سوره کهف
که تو ای جان جهان در تن قرآن جانی

جانی و جانانی؛ یا اباعبدالله
تالی قرآنی؛ یا اباعبدالله
نام جاویدانی؛ یا اباعبدالله

***

در صفوف ملکی، شاه شهیدان بشر
در جهان بشری، شعشۀ یزدانی
سجده بر نور تو بردند ملائک نه به خاک
روی عالم ز جمال تو بود نورانی

جانی و جانانی؛ یا اباعبدالله
اسوه‌ی دورانی؛ یا اباعبدالله
بری از نقصانی؛ یا اباعبدالله
تـالـی قرآنی؛ یا اباعبدالله
نام جاویدانی؛ یا اباعبدالله

***

با توسّل به شما از خطر موج برست
کشتی نوح نبی در سفر طولانی
این حسینیه به نام تو بنا گشت حسین!
یاد دوران وصالی که تو خود می‌دانی

جانی و جانانی؛ یا اباعبدالله
دردی و درمانی؛ یا اباعبدالله
سیّدالعطشانی؛ یا اباعبدالله
تالی قرآنی؛ یا اباعبدالله
نام جاویدانی؛ یا اباعبدالله
اسوه‌ی دورانی؛ یا اباعبدالله

***

گر چه دوریم به یاد تو سخن می‌گوییم
بُعد منزل نبود در سفر روحانی
تا به واجب نرسد، فکرت انسانی ما
هر چه گویند تو والاتر و برتر زآنی

جانی و جانانی؛ یا اباعبدالله
ساقی مستانی؛ یا اباعبدالله
تو فقط می‌مانی؛ یا اباعبدالله
مظهر ایمانی؛ یا اباعبدالله
نام جاویدانی؛ یا اباعبدالله
اسوه‌ی دورانی؛ یا اباعبدالله

سلام بر حسّ ناب عشق
سلام بر انقلاب عشق
سلام معشوق بی‌بدیل
«اَلسَّلام» عالیجناب عشق

زیر این پرچم
همه هروله کنان شبیه خدامت
به طواف مرقد تو وقت احرامت
هیجان داره همیشه بردن نامت
به ابالفضل که من خیلی می‌خوامت

جز به سمت حرمت
سجده نکردیم‌ سلام

به تو ای شاه جهان
از سر تعظیم سلام

***

سلام بنیانگذار عشق
سلام ای اعتبار عشق
حسین اسم تو آمد و
شده عالم خمار عشق

من قسم خوردم
بعد‌ عاشورا یه یا علی بگم پاشم
راه بیفتم اربعین و کربلا باشم
روبروی مرقد تو تا کمر تاشم
تو حرم دست به دامان سقاشم

بسکه مدیون و‌ بدهکار تو‌ هستم؛ حسین
تا قیامت سر بازار تو هستم حسین

شاعر: محمّدرضا حسینی

این را برسانید به گوش همه عالم
اسلام شده زنده از این ماه محرّم

تا سایه این پرچم مشکی به سر ماست
جمعیّت ارباب وفا نگسلد از هم

دوباره وعده گرفتیم پای این بیعت
که در رکاب حسینینم ما به هر قیمت

دوباره گرد هم آییم اربعین حسینی
به عشق روز ظهور حضرت حجّت

نغمه‌ خیل اصحاب الحسین
العجل یا لثارات الحسین

***

مانند حسین و حسن و حضرت زهرا
از حبّ علی کل وجودم شده شیدا

از من دم ایوان نجف جان بستانید
مَنْ ماتَ عَلی حُبِّ علی ماتَ شَهیداً

به هر دم نفست چون، میثم تمار
بگو علی ولی الله، یکصد و ده بار

به شوق روز ظهوری، که به گوش جهان پر
شود طنین صدای، حیدر کرّار

نغمه‌ خیل اصحاب الحسین
العجل یا لثارات الحسین

شاعر: محمّدرضا حسینی

صدای گریه‌های تو
چرا به دریا نرسید؟!
یه جرعه مهر فاطمه
به مشک سقا نرسید؟!

مشک عمو رو خاک دشت افتاده
تو روی دست مادرت بی‌تابی
یه کم اگه دووم بیاری اصغر
رو دست لرزون بابات میخوابی

غروب فاصله داره
غمو شروع می‌کنه
رو نیزه‌ها عزیز من
سرت طلوع می‌کنه

***

از آخرین نگاه تو
دلم داره آب میشه
کشتن شیرخواره دیگه
از این به بعد باب میشه

غم تو دنیا رو به هم می‌ریزه
خون تو دشمنا رو رسوا کرده
خون گلوی تو رو دست بابا
غربت اهل بیتو امضا کرده

دیگه چه فرقی می‌کنه
کی بود که گهواره رو برد
فقط به این فک می‌کنم
بچه‌ی من آب نخورد

شاعر: امیر تیموری

حرم اونجاست که دلت بلرزه
حرم اون خاک بدون مرزه
تنها جاییه که تو مسیرش
اگه جونتم بدی می‌ارزه

اگه دلتنگی و دوری از حرم
یه کاری کن بسازی برا خودت
تو همین نزدیکیا شبیهشو
مثلاً ببوس دست مادرو
آره اون لحظه تو هم حس می‌کنی
داری بوسه میزنی ضریحشو

یه کاری کن که فاصلت نشه زیاد
اگه نشد بری حرم، حرم بیاد

تو دلای مبتلا
کُلُّ قَلْبٍ کَربَلاء

***

حرم اونجاست که به دل بشینه
مثل این حرارت تو سینه
یه قدم برداری واسه مردم
یه قدم تو راه اربعینه

قراره یجوری زندگی کنی
نتونه دنیا و روزمرگیاش
کم کنه حرارت فراقتو
به قول سد مرتضی آوینیه
هرجایی که باشی آخرش یه روز
کربلا خودش میاد سراغ تو

هنر به اینه قلبمون خدایی شه
که کربلا نرفته کربلایی شه

تو دلای مبتلا
کُلُّ قَلْبٍ کَربَلاء

شاعر: محمّد رسولی

می‌سوزی جلو چشام
مثل آتیشه تنت
از بس تب داری علی
کم کم آب میشه تنت

داغ لبای خشکت
ببین چه پیرم کرده
عموت بهم قول داده
که دست پر برگرده

میلرزه دلم
یکم بخواب عزیز دلم
یکم بخواب عزیز دلم

***

شرمندم آخه نشد
آروم شه نفس تو
زخمی شد بال و پرت
دستام شد قفس تو

قرار گذاشتیم با هم
عصای دستم باشی
مرهم رو زخمای
دل شکستم باشی

گل ناز من سوزوندنت
گناهت چی بود که کشتنت

***

داستان عجیبیه
شیش ماه عمر آخه چیه؟!
دردام و به کی بگم؟!
تقدیرم غریبیه

دستم و سفت گرفتی
با دستای نحیفت
قلبم و از جا کنده
این نفس ضعیفت

«تلظّی» نکن حالم بده
بااشکات من و عذاب نده

شاعر: محمّدجواد فلّاح

چه غربتی گرفته دنيا رو
شهيد شيرخواره كى ديده؟!
صداى خنده‌های این طفلو
هزار ساله هیشکی نشنیده

داغ لبت رو قلبم آتیشه
بار غمو دیگه نمی‌کشه
چیکار کنم دلم آروم نمیشه

ای پرستوی بی‌آب و دونه
کی برا تو لالایی می‌خونه

***

برا تو رو زدم به این مردم
جواب خواهشم ولی اینه
‌سه‌شعبه‌‌‌ای که دست نامرداست
گل امید ما رو می‌چینه

نخوردی آب شهید بی‌زبون
خون تو رو دادم به آسمون
چیکار کنم با قنداقه‌ی پر خون

ای گل پرپر خیمه‌گاهم
ای علی اصغر بی گناهم

***

بذار خیال کنه هنوز خوابی
لالایی می‌خونم برات لالا
اگه تو رو ببینه اینجوری
می‌میره مادرت همین حالا

مى‌گیرمت حالا زیر عبا
نمی‌تونم برم به خیمه‌ها
چیکار کنم خودت بگو به بابا

بیشترم میشه آتیش داغت
باز میان زیر خاکم سراغت

شاعر: امیر تیموری