دلم به یاد تو ای دوست خلوتی دارد
در این سکوت غم بی‌نهایتی دارد

نسیم یاد تو بر باغ جان صفا بخشد
حسین(ع) نام تو بردن چه لذّتی دارد

اگر که بغض گلویم امان دهد دل من
به قدر فرصت گل با تو صحبتی دارد

بهشت با همه سرسبزی و طراوت و حُسن
به پیش کرب‌و‌بلایت چه قیمتی دارد؟!

به یاد داغ تو هر لاله‌ای که می‌‌روید
به وسعت دل صحرا مصیبتی دارد

هر آنکه همچو من آلوده و گنهکار است
ز آستان تو چشم شفاعتی دارد

شاعر: وحشی بافقی

بلند مرتبه شاهی
از صدر زین افتاد
تا به زمین افتاد
از خیمه زد به میدان
ابن الحسن رجزخوان

مرثیه شد حماسی
با رزم این نوجوان

وارث شمشیر دو سر به لشگر زد
بی سپر به لشگر زد
به چه تیغ برّانی
چه میدانی

«لا اُفارِق عمّی» به لب داره میره
با غضب داره ‌میره
للعجب چه طوفانی
چه جولانی

جانم عبدالله ؛یابن کریم الله

***

بلند مرتبه شاهی
افتاده در گودال
آمد به استقبال
از خیمه تیر آخر
شاگرد رزم اکبر

جانم به این شجاعت
جانم به این دلاور

آمده میدان پهلوان ماریه
گفت یابن زانیه
بنگر اینک عبدالله
رسید از راه

تا که در خونم ارث از حسن دارم
تا که جان به تن دارم
پیش مرگ ثارالله
منم والله

جانم عبدالله؛ یابن کریم الله

***

بلند مرتبه شاهی
جای تو اینجا نیست
برخاک صحرا نیست
ای شمع نیمه خاموش من
آمدم کفن پوش

تا اینکه جای اکبر
گیرم تو را در آغوش

آمدم باشم تا سپر برای تو
چون پسر فدای تو
مهربان‌تر از بابا
گل زهرا

حنجرم را من نذر اصغرت کردم
بی‌تو برنمی‌گردم
با تو زیر مرکب‌ها
روم اینجا

شاعر: عباس قانعی

این را برسانید به گوش همه عالم
اسلام شده زنده از این ماه محرّم

تا سایه این پرچم مشکی به سر ماست
جمعیّت ارباب وفا نگسلد از هم

دوباره وعده گرفتیم پای این بیعت
که در رکاب حسینینم ما به هر قیمت

دوباره گرد هم آییم اربعین حسینی
به عشق روز ظهور حضرت حجّت

نغمه‌ خیل اصحاب الحسین
العجل یا لثارات الحسین

***

سرباز علی پای رکاب تو غیور است
دل گرمی او رجعت دوران ظهور است

فرمان ظهور از طرف مکّه رسیده
امّا حرم خون خدا راه عبور است

شکوه لشگر ما از، اربعین پیداست
قیام شیعه به امر، حضرت زهراست

نشانِ پرچم سبز، یا علی ولی الله
به بام خانه کعبه، تا ابد بالاست

نغمه خیل اصحاب الحسین
العجل یا لثارات و الحسین

شاعر: محمّدرضا حسینی

تو مهربونی
تو بی‌نظیری
که روگناه
گریه‌کن‌هات
قلم میگیری

تویی که یه عمره
با بدیم می‌سازی
رفیق قدیمی منو دور نندازی

نگیر ازم بساط روضه‌هاتو
به درد می‌خورم یه جا برا تو
نمیذارم که روضه سوت و کورشه
میشم سیاهی لشگر عزاتو

حسین فداتو

***

تو وعده‌گاه
روز الستی
که از ازل تا
به قیامت
رو حرفت هستی

منو قابل کردی
به غلامی ارباب
به والله خیلی بامرامی ارباب

امیر بامرام خاک پاتم
غلام خونه‌زاد زائراتم
خراب اربعین و موکباتم
تو حسرت هوای کربلاتم

حسین فداتم

شاعر: محمّدرضا حسینی

بریده باد زبانی
شکسته باد دهانی
که بی‌وضو ببرد نامی از عمو

از خیمه دوان دوان
این شیر علی نشان
همچون تیری از کمان
می‌آید که جان کند
فدای جانان

بِنَبیٍّ عَرَبیٍّ وَ رَسولٍ مَدَنی
حسنی‌ام حسنی ام حسنی‌ام حسنی

بشناسید مرا نیست چو من صف شکنی
حسنی‌ام حسنی‌ام حسنی‌ام حسنی

حسن بابامه
حسین آقامه
منم عبد حسین
حسین مولامه

***

شکسته باد سبویی
بریده باد گلویی
که در خطر
نشود بر عمو سپر

بر تن کرده‌ام کفن
باشم زاده‌ی حسن
مردجنگ تن‌به‌تن‌
تنها یاور عمو منم
منم من

بِنَبیٍّ عَرَبیٍّ وَ رَسولٍ مَدَنی
حسنی‌ام حسنی‌ام حسنی‌ام حسنی

من نخواهم به ره عشق سر و دست و تنی
حسنی‌ام حسنی‌ام حسنی‌ام حسنی

حسن بابامه
حسین آقامه
منم عبد حسین
حسین مولامه

***

خجسته‌باد دیاری
مبارک است قراری
که آخرش برسد دل به دلبرش

گر دستم شود جدا
چون سقّای کربلا
شادم در لحد شها
می‌میرم برای تو
عزیز زهرا

بِنَبیٍّ عَرَبیٍّ وَ رَسولٍ مَدَنی
حسنی‌ام حسنی‌ام حسنی‌ام حسنی

تا در آغوش تو جا‌ هست نخواهم وطنی
حسنی‌ام حسنی‌ام حسنی‌ام حسنی

حسن بابامه
حسین آقامه
منم عبد حسین
حسین مولامه

شاعر: عباس قانعی