مونده روی دلم
حسرت حرمت شب و روز
تو بقیع بعد این همه سال
قبر تو خاکی مونده هنوز

چه کنم با این دل بی قراری و
چه کنم با این اشکای جاری و
چه کنم وقتی زائر نداری و
داد بیداد / که مزارت/ نشد آباد

ای امام بی صحن و مرقد
یا جعفر بن محمد
———————-
بیت آل رسول
میون شعله ی آتیشه
ولی باز مثل حادثه ی
خونه ی فاطمه نمیشه

نه کسی اسم از ناموس شیعه برد
نه زنی از اهل خونه سیلی خورد
پسری بین دیوار و در نمرد
داد بیداد . میخ در کی . میره از یاد

آتیش از دلت شعله میزد
یا جعفر بن محمد
—————
شیعه مدیونته
بانی روضه‌های حسین
ای که تا آخرین نفست
گریه کردی برای حسین.
گریه کردی بر عطشان کربلا
به تنی که مونده زیر دست و پا
به سری که رفته روی نیزه ها
داد بیداد/که سرش از/نیزه افتاد
آخرین نفس آخرین آه
گفتی یا ابا عبدالله
یا حسین ابا عبدالله

شور به پا می کند خون تو در هر مقام
می‌ شکفم بی صدا در خود هر صبح و شام
باده به دست تو کیست ؟ طفل جوان جنون
پیر غلام تو کیست ؟ عشق علیه السلام
عاقبت این عشق هلاکم کند
در گذر کوی تو خاکم کند
بی سر و سامان توام یا حسین
دست به دامان توام یا حسین
————
در رگ عطشانتان ، شهد شهادت به جوش
می‌ شکند تیغ را خنده ی خون در نیام
از خود بیرون زدم ، در طلب خون تو
بنده ی حرّ توام ، اذن بده یا امام
عاقبت این عشق هلاکم کند
در گذر کوی تو خاکم کند
بی سر و سامان توام یا حسین
دست به دامان توام یا حسین
—————
ساقی بی دست شد خاک ز مِی مست شد
میکده آتش گرفت سوخت می و سوخت جام
بر سر نی می برند ماه مرا از عراق
کوفه شود شامتان ، کوفه مرامان شام
زهره منظومه‌ی زهرا حسین
کشته‌ی افتاده به صحرا حسین

سلام بر حسّ ناب عشق
سلام بر انقلاب عشق
سلام معشوق بی‌بدیل
«اَلسَّلام» عالیجناب عشق

زیر این پرچم
همه هروله کنان شبیه خدامت
به طواف مرقد تو وقت احرامت
هیجان داره همیشه بردن نامت
به ابالفضل که من خیلی می‌خوامت

جز به سمت حرمت
سجده نکردیم‌ سلام

به تو ای شاه جهان
از سر تعظیم سلام

***

سلام بنیانگذار عشق
سلام ای اعتبار عشق
حسین اسم تو آمد و
شده عالم خمار عشق

من قسم خوردم
بعد‌ عاشورا یه یا علی بگم پاشم
راه بیفتم اربعین و کربلا باشم
روبروی مرقد تو تا کمر تاشم
تو حرم دست به دامان سقاشم

بسکه مدیون و‌ بدهکار تو‌ هستم؛ حسین
تا قیامت سر بازار تو هستم حسین

ای که بر پیکر خونین شریعت جانی
جان فدای تو که هم جانی و هم جانانی

کشته ی راه خدا سید و شاه شهدا
افتخار بشر و تاج سر انسانی

جانی و جانانی؛ یا اباعبدالله
تالی قرآنی؛ یا اباعبدالله
نام جاویدانی؛ یا اباعبدالله

کربلا بود منای تو و یک روزه نمود
عید قربان تو هفتاد و دو تن قربانی

سرِ تو بر سر نی خواند از آن سوره ی کهف
که تو ای جان جهان بر تن قرآن جانی

جانی و جانانی؛ یا اباعبدالله
تالی قرآنی؛ یا اباعبدالله
نام جاویدانی؛ یا اباعبدالله

در صفوف ملکی شاه شهیدان بشر
در جهانِ بشری شعشعه ی یزدانی

سجده بر نور تو بردند ملائک نه به خاک
روی عالم ز جمال تو بُوَد نورانی

جانی و جانانی یا ابا عبدالله
اسوه ی دورانی یا ابا عبدالله
بری از نُقصانی یا ابا عبدالله

با توسل به شما از خطر مُوج بِرست
کشتی نوح نَبی در سَفر طولانی

این حسینیه به نام تو بِنا گشت حسین
یاد دوران وصالی که تو خود می‌دانی

گر چه دوریم به یاد تو سخن می‌گوییم
بُعد منزل نبود در سفر روحانی

تا به واجِب نرسد، فِکرت اِنسانی ما
هر چه گویند تو والاتر و برتر زآنی

شاعر: ریاضی یزدی

حسین جان فدایت
حسین ، جان فدایت