حک شده با قطره‌قطره‌ی خون شهید
مِثْلُ حُسَین لا یُبایِعُ مِثْلُ یَزید
همره این قافله شَود هرکه شنید
مِثْلُ حُسَین لا یُبایِعُ مِثْلُ یَزید

در دل اهل‌یقین
واهمه و بیم نیست
در کتاب کربلا
واژه‌ی تسلیم نیست

به شمر زمانه می‌گوییم
در این شعله آتش می‌گیری
«دعی بن دعی» تو آخر
امان‌نامه در دست می‌میری

ما تَرَکْناکَ یَابنَ الحَسَن
ما تَرَکْناکَ یَابنَ الحُسَین

***

گفت در این کربلا کنم کعبه بنا
هرکسی از جان گذشته «یَرْحَل مَعْنا»
خون‌خدا باقی است و باقی به فنا
هرکسی از جان گذشته «یَرْحَل مَعْنا»

ای دل اگر عاشقی
در پی دلدار باش
مثل زُهیر و حبیب
در حرم یار باش

مشو ناامید از جا ماندن
اگر «کُلُّ یَوْمٍ عاشورا»
حسین آمده استقبالت
تو حرّ باش و پیدا کن او را

ما تَرَکْناکَ یَابنَ الحَسَن
ما تَرَکْناکَ یَابنَ الحُسَین

***

باید از این شوق پُر شود روز و شبم
«دونَ حُسَیْن مُهْجَتی وَ داری» به‌لبم
در طلبش همّتی دگر می‌طلبم
«دونَ حُسَیْن مُهْجَتی وَ داری» به‌لبم

سوختگان غمش
با غم دل خرمند
عابس و جون و وهب
جمله مسیحادمند

به پایان نیامد این دفتر
که هرلحظه دارد آغازی
مهیّا کن از امشب دیگر
خودت را برای سربازی

ما تَرَکْناکَ یَابنَ الحَسَن
ما تَرَکْناکَ یَابنَ الحُسَین

تو حسین بغض‌های بی هوایی
تو حسین گریه‌های بی صدایی
تو حسین زخم‌های روسفیدی
تو حسین قلب‌های پر امیدی

تو حسین عاشقایی
تو حسین «کُلُّ أَرْضٍ کَرْبَلا»یی
تو حسین شهدایی
بهترین راه رسیدن به خدایی

حسین مظلوم
حسین مظلومای دنیا
باید صدا زد
اسمتو از هرجای دنیا
حسین مظلوم، حسین مظلوم

حسین مظلوم، حسین مظلوم
حسین مظلوم، حسین مظلوم

***

تو حسین روزهای انتظاری
تو حسین سروهای استواری
تو حسین مادرای بی‌پناهی
تو حسین بچّه‌های بی‌گناهی

تو نجات این جهانی
تو که اسم رمز «آخر الزَّمان»ی
تو حسین شوق و شوری
تو حسین پرچم صبح ظهوری

حسین تنها
حسینه تنها راه‌چاره
یه‌روز میاد که
هرکی یه‌پرچم از تو داره
حسین مظلوم، حسین مظلوم

حسین مظلوم، حسین مظلوم
حسین مظلوم، حسین مظلوم

به فدای شورش عزای تو
به فدای نور خیمه‌های تو
چه خدایی در رگ تو جاری بود
که نشد فاش، سرّ خون‌بهای تو

یا حسین ثارالله، به فدایت جانا
به خدا بخشیدی، همه‌ی هستت را
و خدا خود آمد، به دل قربانگاه
که به تو برگردیم، همه «إِنّا لله»

تو جگرگوشه‌ی رسول الله
به تو وابسته دین پیغمبر
ز تو پاینده گردش عالم
به کف تو اراده‌ی محشر

اگر عشّاق بی‌قرارت را
بپذیری دمی به درگاهت
همه قالب تهی کنند از شوق
اگر آید ز در علی‌اکبر

به مژگان سیه کردی
هزاران رخنه در دینم
بیا کز چشم بیمارت
هزاران غم برچینم

سر خم می را کمی واکنید
مرا مست فرزند زهرا کنید
سرم را به ضربت مداوا کنید
تنم را ز غم «عِرْبَاً عِرْبَا» کنید

به فرمان مولا، به فرمان پیر
أَمیری حُسَیْنٌ وَ نِعْمَ الأَمیر

***

به فدای خادمان دربارت
به فدای خاک پای زوارت
به فدای لشگر علمدارت
که می‌آیند اربعین به دیدارت

همه عالم محوِ، سپه ثارَالله
همگی جان برکف، به ره ثارالله
شده هر کس عاشق، ز غمت می‌نوشد
تا ابد خون تو، به رگش می‌جوشد

تو تجلّی غیرت اللهی
که رسید ارث تو به فرزندت
همه چشم‌انتظار روزی که
برسد وعده‌ی خداوندت

قدم اوّل قیامش را
دم «بیت‌ الحرام» بردارد
که بیاید برای خون‌خواهی
علم انتقام بردارد

یَاحْسِین یا أَبا عَبْدِالله
یَاحْسِین یا أَبا عَبْدِالله

مرا عهدی است با جانان
که تا جان در بدن دارم
هواداران کویش را
چو جان خویشتن دارم

اگر رقص گیسو بگوید بمان
اشارات ابرو بگوید بمان
ازین‌سو و آن‌سو بگوید بمان
بمانم اگر او بگوید بمان
بمیرم اگر او بگوید بمیر

أَمیری حُسَینٌ وَ نِعْمَ الأَمیر